نامه یک جوان به علامه طباطبایی

قصد دارم نامه جوانی را که برای علامه طباطبایی نوشته   

بوده است را برای شما بیاورم.امید است که خود بنده و شما

 از این دستورات استفاده لازم را ببریم. بسیار زیباست لطفا

 دقت کنید:

 بسم الله الرحمن الرحیم

" نامه جوان "

محضر مبارک نخبة الفلاسفة و آیة‏الله العظمى جناب آقاى طباطبائى ادام الله عمرکم ماشاءالله سلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

کوتاه سخن آنکه جوانى هستم 22 ساله، میزان تحصیل پنجم ریاضى. اشتغالات فعلى تحصیلات حوزه قم حدود لمعه اصول الفقه. آخوندزاده. محیط زیست: دو سال سربازى در تهران، شش سال کودکى در قم، تحصیلات اولیه و بیشتر تحصیلات دبیرستان نیز در قم، چند سالى کرمانشاه.

چنین تشخیص مى‏دهدم که تنها ممکن است‏ شما باشید که به این سؤال من پاسخ دهید. در محیط و شرایطى که زندگى مى‏کنم هواى نفس و آمال و آرزوها بر من تسلط فراوانى دارند و مرا اسیر خود ساخته‏ اند و سبب آن شده‏ اند که مرا از حرکت‏ به سوى الله، و حرکت در مسیر استعداد خود بازداشته و مى‏ دارند.

درخواستى که از شما دارم براى من بفرمایید بدانم به چه اعمالى دست‏ بزنم تا بر نفس مسلط شوم و این طلسم شوم را که همگان گرفتار آنند بشکنم و سعادت بر من حکومت کند؟

یادآور مى‏ شوم نصیحت نمى‏ خواهم و الا دیگران ادعاى ناصحیت فراوان دارند.دستورات عملى براى پیروزى لازم دارم. همان گونه که شما در تحصیلات خود در نجف پیش استاد فلسفه داشتید، همان شخصى که تسلط به فلسفه اشراق داشت. (مسموع است).

بازهم خاطرنشان می سازم که نویسنده با خود فکر می کند که شفاها موفق به پاسخ این سؤال نمیشود.وانگهى شرم دارم که بیهوده وقت گرانمایه شما را بگیرم. لذا تقاضا دارم پدرانه چنانچه صلاح مى‏دانید و بر این موضوع مى‏توانید اصالتى قائل شوید مرا کمک کنید. در صورت منفى بودن، به فکر ناقص من لبخند نزنید و مخفیانه نامه را پاره کنید و مرا نیز به حال خود واگذارید.             متشکرم.                                                 امضا23/10/1355

"جواب علامه "

السلام علیکم

براى موفق شدن و رسیدن به منظورى که در پشت ورقه مرقوم داشته‏ اید لازم است همتى برآورده، توبه‏ اى نموده، به مراقبه و محاسبه پردازید. به این نحو که هر روز که طرف صبح از خواب بیدار مى‏شوید قصد جدى کنید که در هر عملى که پیش آید رضاى خدا - عز اسمه - را مراعات خواهم کرد. آن وقت در سر هر کارى که مى‏خواهید انجام دهید نفع آخرت را منظور خواهید داشت، به طورى که اگر نفع اخروى نداشته باشد انجام نخواهید داد، هر چه باشد. همین حال را تا شب، وقت‏خواب ادامه خواهید داد و وقت‏خواب، چهار پنج دقیقه‏ اى در کارهایى که روز انجام داده‏ اید فکر کرده، یکى یکى از نظر خواهید گذرانید. هر کدام مطابق رضاى خدا انجام یافته شکرى بکنید. و هر کدام تخلف شده استغفارى بکنید. این رویه را هر روز ادامه دهید. این روش اگر چه در بادى حال سخت و در ذائقه نفس تلخ مى‏باشد ولى کلید نجات و رستگارى است. و هر شب پیش از خواب اگر توانستید سور مسبحات یعنى سوره حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن را بخوانید و اگر نتوانستید تنها سوره حشر را بخوانید و پس از بیست روز از حال اشتغال، حالات خود را براى بنده در نامه بنویسید. ان شاء الله موفق خواهید بود.

 والسلام علیکم.                                              محمد حسین طباطبایى

 

" توضیح "

توبه، پس از آنکه بنده از وظیفه بندگى سرباز زد، واجب است. هر چه زودتر به درگاه الهى برگردد و از حق تعالى طلب مغفرت و آمرزش نماید و آمادگى خود را براى فرمانبرى اعلام کند.

 بر این معنى عقل و نقل گواه و آیات و روایات بسیار است. در قرآن کریم آمده است: توبوا الى الله جمعیا ایها المؤمنون; اى مؤمنان همگى به سوى حق تعالى برگردید و توبه کنید.

امام باقر(ع) فرماید: کسى که از گناه توبه کند بسان کسى است که اصلا گناهى نداشته است.

مشارطه:

آن است که انسان پیش از شروع در کار، با خویشتن شرط و تعهد کند که از جاده مستقیم شرع خارج نشود. خواسته‏هاى حق تعالى را عمل کند بلکه بر خواسته‏هاى خود مقدم دارد و هیچ گاه از طلب رضاى خداوند و آخرت جویى غلفت نورزد.

مراقبه:

آن است که بنده به هنگام عمل، حق تعالى را در نظر گیرد و خود را در محضر خداوند بیند و کشیک نفس کشد که مبادا از فرمان و خواسته مولا سرباز زند و راه دگر گیرد و عصیان ورزد و به لهو و لعب پردازد.

یک چشم زدن غافل از آن ماه مباشید شاید که نگاهى کند آگاه نباشید

در کارهایى که روز انجام داده‏اید فکر کرده، یکى یکى از نظر خواهید گذرانید.

هر کدام مطابق رضاى خدا انجام یافته شکرى بکنید.

و هر کدام تخلف شده استغفارى بکنید.

محاسبه:

آن است که از خویشتن حساب کشد که فکر و فعل خود به چه صرف کرده و اوقات را چگونه به سر آورده است. پس از آنکه به کارى پرداخت و وقتى و فرصتى گذشت آن را ارزیابى مى‏کند و با محک شریعت آن را مى‏سنجد تا فایده و ضرر را بفهمد. بر کارهاى پسندیده خداى را سپاس گوید که او را توفیق داده است و از کارهاى زشت و گناه استغفار مى‏کند.

امام(ع) فرماید: از ما نیست کسى که هر روز از خود حساب نکشد. پس اگر کار نیکى انجام داده حمد خدا کند و بیشتر انجام دهد و اگر گناهى از او سر زده از خداوند آمرزش بطلبد.

منبع: balagh.net

امام صادق(ع) از پدران گرامیش(ع) از رسول خدا(ص) روایت کند که فرمود: خوشا به حال کسى که در روز قیامت در نامه عملش، در زیر هر گناهى استغفارى بیابد.

سور مسبحات:

پنج‏سوره‏اى که با (سبح) و یا (یسبح) آغاز مى‏شود سور مسبحات نامیده مى‏شود. چرا که این سوره‏ ها با تسبیح حق تعالى آغاز مى‏شود. و دو سوره اسراء و الاعلى را که با (سبحان) و (سبح) آغاز مى‏شود داخل آن ندانند. در حدیث آمده است: پیامبر گرامى اسلام(ص) نمى‏ خوابید مگر آنکه مسبحات را مى‏ خواند و مى‏ فرمود: در این سوره‏ ها آیه‏ اى است که از هزار آیه برتر است. پرسیدند: مسبحات کدام است؟ فرمود: سوره‏ هاى حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن.

امام باقر(ع) فرماید: هر کس همه مسبحات را قبل از خواب

 بخواند نمیرد تا قائم(عج) را درک کند. و اگر مرد در پناه

 رسول(ص) خواهد بود.